Dans voorstelling grimm
GRIMM is een spannende samenwerking van de Junior Company met ISH Dance Collective en daarmee een ontmoeting tussen ballet en andere dansvormen zoals hiphop. De twee dansstijlen vullen elkaar in GRIMM op spectaculaire wijze aan.
IN HET KORT
GRIMM gaat over twee jongens die in een fantasiewereld belanden, waar ze achtereenvolgens Roodkapje en de wolf, de zeven dwergen, Rapunzel, Sneeuwwitje, de heks, Assepoester en andere sprookjesfiguren ontmoeten. Ze raken verwikkeld in spannende avonturen waarbij allerlei elementen uit de bekende sprookjesverhalen over elkaar heen buitelen in een geestige parade van sprookjesfiguren. Liefde en jaloezie, vriendschap, machtswellust, intriges en de strijd tussen goed en kwaad spelen, zoals in alle sprookjes, een grote rol.
samenvatting :
2) Daartegenover zijn de meisjesfiguren erg bevallig vormgegeven, met rokjes en roesjes. Sneeuwwitje, Doornroosje, Rapunzel, Assepoester en Roodkapje. Niettemin maken de dames er aardige personages van. Vooral Raquel Tijsterman weet de zaal goed te bespelen met sexy salsa op zilveren gymschoen-muiltjes. En Madison Ayton heeft een sterke expressie als Sneeuwwitje. De drie prinsen vormen een toptrio, met balletdanser Conor Walmsley in krachtige sprongen en breaker Dietrich Pott als tollende wervelwind.
Eenvoudige loopjes verraden altijd wie breakdancer is en wie balletdanser. Maar dat maakt Grimm juist zo leuk.
Wervelsprongen van balletdansers cirkelen naadloos rond spinnende solo’s van breakdancers. Niemand doet voor een ander onder. Zelfs de heks komt in de keuken weer heelhuids terug uit de vlammenzee. En zo dansten broer en zus nog lang en gelukkig.
1) Twee jongens, breaker Thomas Krikken en balletdanser Nicholas Landon, verdwijnen in de openingsscène door de achterspleten, nadat moeders hun computergame heeft stilgelegd. Ze verruilt hun controllers voor een gezond appeltje. Dan belanden ze, een beetje zoals Alice in Wonderland, door het beeldscherm van hun videospel, in een sprookjesbos waar een heks (die op hun moeder lijkt) snode plannen beraamt.
Haar assistent Wolf, gedanst door Gil Gomes Leal, is al even sinister, met zijn geëlektrificeerde staccato motoriek uit popping & locking. Hilarisch zijn de zeven dwergen (vier balletdansers, drie hiphoppers) die met bontbaardjes, houthakkershemden en pofbroeken rare fratsen uithalen, stampend op een grappige ingeblikte beat. In het tweede deel zorgen ze als gevangengenomen heksenhulpjes voor kolder in de keuken, door op ketelmuziek potjes en pannen te breken.
ik geef de voorstelling een 7,3 omdat ik het gewoon niet zo leuk en spannend. Ik vind het vooral niet zo leuk omdat er niet gepraat werd, maar wel erg mooi gemaakt de Dansen waren erg goed in elkaar gezet. Ook een goeie balans tussen hiphop en ballet.
Maak jouw eigen website met JouwWeb